konspiri

Esperanto

Etymology

Borrowed from Old French conspirer, from Latin conspirare, conspīrō, from con- (combining form of cum (“with”)) + spīrō (“breathe”)

Pronunciation
  • IPA(key): /konsˈpiri/
  • Hyphenation: kons‧pi‧ri
  • Rhymes: -iri

Verb

konspiri (present konspiras, past konspiris, future konspiros, conditional konspirus, volitive konspiru)

  1. (intransitive) to conspire

Conjugation
Conjugation of konspiri
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense konspiras konspiris konspiros
active participle konspiranta konspirantaj konspirinta konspirintaj konspironta konspirontaj
acc. konspirantan konspirantajn konspirintan konspirintajn konspirontan konspirontajn
nominal active participle konspiranto konspirantoj konspirinto konspirintoj konspironto konspirontoj
acc. konspiranton konspirantojn konspirinton konspirintojn konspironton konspirontojn
adverbial active participle konspirante konspirinte konspironte
infinitive konspiri imperative konspiru conditional konspirus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.