konjugacija
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /konjuɡǎːtsija/
- Hyphenation: kon‧ju‧ga‧ci‧ja
Noun
konjugácija f (Cyrillic spelling конјуга́ција)
- (grammar) conjugation
- conjugation (fusion of organisms)
Declension
Declension of konjugacija
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | konjugacija | konjugacije |
| genitive | konjugacije | konjugacija |
| dative | konjugaciji | konjugacijama |
| accusative | konjugaciju | konjugacije |
| vocative | konjugacijo | konjugacije |
| locative | konjugaciji | konjugacijama |
| instrumental | konjugacijom | konjugacijama |
Related terms
- konjugírati
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.