koninklijk

Dutch

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkoː.nɪŋ.klək/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: ko‧nink‧lijk

Etymology 1

From Middle Dutch coninclijc, from Old Dutch kuniklīk. Equivalent to koning +‎ -lijk.

Adjective

koninklijk (comparative koninklijker, superlative koninklijkst)

  1. royal
    Koninklijke Nederlandse Shell — Royal Dutch Shell
Inflection
Inflection of koninklijk
uninflected koninklijk
inflected koninklijke
comparative koninklijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial koninklijkkoninklijkerhet koninklijkst
het koninklijkste
indefinite m./f. sing. koninklijkekoninklijkerekoninklijkste
n. sing. koninklijkkoninklijkerkoninklijkste
plural koninklijkekoninklijkerekoninklijkste
definite koninklijkekoninklijkerekoninklijkste
partitive koninklijkskoninklijkers—

Etymology 2

From Middle Dutch coninclike. Equivalent to koning +‎ -lijk.

Adverb

koninklijk

  1. royally (in the manner of royalty)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.