kombinować

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /kɔm.bʲiˈnɔ.vat͡ɕ/

Verb

kombinować impf

  1. to try to resolve a problem with unusual ways
    Józek kombinował jak wykorzystać swój stary toster i przerobił go na grzejnik.
    Józek was thinking how to utilize his old toaster so he transformed it into a heater
  2. to cheat, to trick

Conjugation
Conjugation of kombinować impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive kombinować
present tense 1st kombinuję kombinujemy
2nd kombinujesz kombinujecie
3rd kombinuje kombinują
past tense 1st kombinowałem kombinowałam kombinowaliśmy kombinowałyśmy
2nd kombinowałeś kombinowałaś kombinowaliście kombinowałyście
3rd kombinował kombinowała kombinowało kombinowali kombinowały
future tense 1st będę kombinował1 będę kombinowała1 będziemy kombinowali1 będziemy kombinowały1
2nd będziesz kombinował1 będziesz kombinowała1 będziecie kombinowali1 będziecie kombinowały1
3rd będzie kombinował1 będzie kombinowała1 będzie kombinowało1 będą kombinowali1 będą kombinowały1
conditional 1st kombinowałbym kombinowałabym kombinowalibyśmy kombinowałybyśmy
2nd kombinowałbyś kombinowałabyś kombinowalibyście kombinowałybyście
3rd kombinowałby kombinowałaby kombinowałoby kombinowaliby kombinowałyby
imperative 1st — kombinujmy
2nd kombinuj kombinujcie
3rd niech kombinuje niech kombinują
active adjectival participle kombinujący kombinująca kombinujące kombinujący kombinujące
passive adjectival participle kombinowany kombinowana kombinowane kombinowani kombinowane
contemporary adverbial participle kombinując
impersonal past kombinowano
verbal noun kombinowanie
1 or: będę kombinować, będziesz kombinować etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.