koloniseren

Danish

Verb

koloniseren

  1. gerund of kolonisere
    • 1917, Christiania videnskabs-selskab, Forhandlinger i Videnskabs-selskabet i Christiania
      Sagnet beretter os i afblegede træk denne Dorernes koloniseren af Athen.

Dutch

Etymology

Pronunciation

  • (file)

Verb

koloniseren

  1. To colonise.

Inflection

Inflection of koloniseren (weak)
infinitive koloniseren
past singular koloniseerde
past participle gekoloniseerd
infinitive koloniseren
gerund koloniseren n
present tense past tense
1st person singular koloniseerkoloniseerde
2nd person sing. (jij) koloniseertkoloniseerde
2nd person sing. (u) koloniseertkoloniseerde
2nd person sing. (gij) koloniseertkoloniseerde
3rd person singular koloniseertkoloniseerde
plural koloniserenkoloniseerden
subjunctive sing.1 koloniserekoloniseerde
subjunctive plur.1 koloniserenkoloniseerden
imperative sing. koloniseer
imperative plur.1 koloniseert
participles koloniserendgekoloniseerd
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.