kokmak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قوقمق‎ (kokmak, “to have a smell, stink, spoil”), from Proto-Turkic *Kok- (“to smell badly, to give out a smell of burning”).[1]

Cognate with Karakhanid [script needed] (kok-, “to smell (intr.)”), Azerbaijani qoxumaq (“to putrefy, go bad”), Turkmen kokamak (“to stink”).

Pronunciation

IPA^(key): /kok.ˈmɑk/
Hyphenation: kok‧mak

Verb

kokmak (third-person singular simple present kokar)

(intransitive) to have a bad smell; stink, reek, pong
Burası kokuyor. ― This place stinks.
(intransitive) to smell, have a smell
Bu çiçek çok güzel kokuyor. ― This flower smells so good.
(intransitive) to show signs of, reek of, be redolent with

Conjugation

positive - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	kokarım	kokarsın	kokar	kokarız	kokarsınız	kokarlar
	present continuous	kokuyorum	kokuyorsun	kokuyor	kokuyoruz	kokuyorsunuz	kokuyorlar
	past definite	koktum	koktun	koktu	koktuk	koktunuz	koktular
	past continuous	kokuyordum	kokuyordun	kokuyordu	kokuyorduk	kokuyordunuz	kokuyorlardı
	future simple	kokacağım	kokacaksın	kokacak	kokacağız	kokacaksınız	kokacaklar

positive - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	kokar mıyım?	kokar mısın?	kokar mı?	kokar mıyız?	kokar mısınız?	kokarlar mı?
	present continuous	kokuyor muyum?	kokuyor musun?	kokuyor mu?	kokuyor muyuz?	kokuyor musunuz?	kokuyorlar mı?
	past definite	koktum mu?	koktun mu?	koktu mu?	koktuk mu?	koktunuz mu?	koktular mu?
	past continuous	kokuyor muydum?	kokuyor muydun?	kokuyor muydu?	kokuyor muyduk?	kokuyor muydunuz?	kokuyorlar mıydı?
	future simple	kokacak mıyım?	kokacak mısın?	kokacak mı?	kokacak mıyız?	kokacak mısınız?	kokacaklar mı?

negative - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	kokmam	kokmazsın	kokmaz	kokmayız	kokmazsınız	kokmazlar
	present continuous	kokmuyorum	kokmuyorsun	kokmuyor	kokmuyoruz	kokmuyorsunuz	kokmuyorlar
	past definite	kokmadım	kokmadın	kokmadı	kokmadık	kokmadınız	kokmadılar
	past continuous	kokmuyordum	kokmuyordun	kokmuyordu	kokmuyorduk	kokmuyordunuz	kokmuyordular
	future simple	kokmayacağım	kokmayacaksın	kokmayacak	kokmayacağız	kokmayacaksınız	kokmayacaklar

negative - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	kokmaz mıyım?	kokmaz mısın?	kokmaz mı?	kokmaz mıyız?	kokmaz mısınız?	kokmazlar mı?
	present continuous	kokmuyor muyum?	kokmuyor musun?	kokmuyor mu?	kokmuyor muyuz?	kokmuyor musunuz?	kokmuyorlar mı?
	past definite	kokmadım mı?	kokmadın mı?	kokmadı mı?	kokmadık mı?	kokmadınız mı?	kokmadılar mı?
	past continuous	kokmuyor muydum?	kokmuyor muydun?	kokmuyor muydu?	kokmuyor muyduk?	kokmuyor muydunuz?	kokmuyorlar mıydı?
	future simple	kokmayacak mıyım?	kokmayacak mısın?	kokmayacak mı?	kokmayacak mıyız?	kokmayacak mısınız?	kokmayacaklar mı?

Derived terms

kokma
kokuş
koku
kokarca
kokuşmak
kokutmak
kokmamak
kokamamak
kokabilmek

References

Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*Kok-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*Kok-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill