kochać

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *koxati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkɔ.xat͡ɕ/
  • audio(file)

Verb

kochać impf (perfective pokochać)

  1. to love (have a strong affection for)
    Kocham cię. ― I love you.
    Kocham tylko ciebie. ― I love only you.
  2. (auxiliary) to love

Conjugation
Conjugation of kochać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive kochać
present tense 1st kocham kochamy
2nd kochasz kochacie
3rd kocha kochają
past tense 1st kochałem kochałam kochaliśmy kochałyśmy
2nd kochałeś kochałaś kochaliście kochałyście
3rd kochał kochała kochało kochali kochały
future tense 1st będę kochał1 będę kochała1 będziemy kochali1 będziemy kochały1
2nd będziesz kochał1 będziesz kochała1 będziecie kochali1 będziecie kochały1
3rd będzie kochał1 będzie kochała1 będzie kochało1 będą kochali1 będą kochały1
conditional 1st kochałbym kochałabym kochalibyśmy kochałybyśmy
2nd kochałbyś kochałabyś kochalibyście kochałybyście
3rd kochałby kochałaby kochałoby kochaliby kochałyby
imperative 1st — kochajmy
2nd kochaj kochajcie
3rd niech kocha niech kochają
active adjectival participle kochający kochająca kochające kochający kochające
passive adjectival participle kochany kochana kochane kochani kochane
contemporary adverbial participle kochając
impersonal past kochano
verbal noun kochanie
1 or: będę kochać, będziesz kochać etc.

Further reading
  • kochać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.