kirveli

Finnish

(index ki)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkirʋeli/
  • Hyphenation: kir‧ve‧li

Noun

kirveli

  1. chervil (spice)

Declension

Inflection of kirveli (Kotus type 6/paperi, no gradation)
nominative kirveli kirvelit
genitive kirvelin kirvelien
kirveleiden
kirveleitten
partitive kirveliä kirveleitä
kirvelejä
illative kirveliin kirveleihin
singular plural
nominative kirveli kirvelit
accusative nom. kirveli kirvelit
gen. kirvelin
genitive kirvelin kirvelien
kirveleiden
kirveleitten
partitive kirveliä kirveleitä
kirvelejä
inessive kirvelissä kirveleissä
elative kirvelistä kirveleistä
illative kirveliin kirveleihin
adessive kirvelillä kirveleillä
ablative kirveliltä kirveleiltä
allative kirvelille kirveleille
essive kirvelinä kirveleinä
translative kirveliksi kirveleiksi
instructive kirvelein
abessive kirvelittä kirveleittä
comitative kirveleineen

Verb

kirveli

  1. Third-person singular indicative past form of kirvellä.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.