keskenmeno

Finnish

(index ke)

Etymology

kesken + meno.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkeskemˌmeno/
  • Hyphenation: kes‧ken‧me‧no

Noun

keskenmeno

  1. (medicine) miscarriage (unintentional termination of a pregnancy)
    saada ~ : to miscarry

Declension

Inflection of keskenmeno (Kotus type 1/valo, no gradation)
nominative keskenmeno keskenmenot
genitive keskenmenon keskenmenojen
partitive keskenmenoa keskenmenoja
illative keskenmenoon keskenmenoihin
singular plural
nominative keskenmeno keskenmenot
accusative nom. keskenmeno keskenmenot
gen. keskenmenon
genitive keskenmenon keskenmenojen
partitive keskenmenoa keskenmenoja
inessive keskenmenossa keskenmenoissa
elative keskenmenosta keskenmenoista
illative keskenmenoon keskenmenoihin
adessive keskenmenolla keskenmenoilla
ablative keskenmenolta keskenmenoilta
allative keskenmenolle keskenmenoille
essive keskenmenona keskenmenoina
translative keskenmenoksi keskenmenoiksi
instructive keskenmenoin
abessive keskenmenotta keskenmenoitta
comitative keskenmenoineen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.