kelkka
Finnish
(index ke)
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkelkːɑ/
- Hyphenation: kelk‧ka
Noun
kelkka
- small sled or sledge equipped with runners
- snowmobile (short for moottorikelkka)
- tray (on CD drive)
Declension
Inflection of kelkka (Kotus type 9/kala, kk-k gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kelkka | kelkat | |
genitive | kelkan | kelkkojen | |
partitive | kelkkaa | kelkkoja | |
illative | kelkkaan | kelkkoihin | |
singular | plural | ||
nominative | kelkka | kelkat | |
accusative | nom. | kelkka | kelkat |
gen. | kelkan | ||
genitive | kelkan | kelkkojen kelkkainrare | |
partitive | kelkkaa | kelkkoja | |
inessive | kelkassa | kelkoissa | |
elative | kelkasta | kelkoista | |
illative | kelkkaan | kelkkoihin | |
adessive | kelkalla | kelkoilla | |
ablative | kelkalta | kelkoilta | |
allative | kelkalle | kelkoille | |
essive | kelkkana | kelkkoina | |
translative | kelkaksi | kelkoiksi | |
instructive | — | kelkoin | |
abessive | kelkatta | kelkoitta | |
comitative | — | kelkkoineen |
Derived terms
Compounds
compounds
- kelkkamäki
- maalarinkelkka
- mahakelkka
- moottorikelkka
- napakelkka
- ohjaskelkka
- potkukelkka
- pyöräkelkka
- rattikelkka
- suksikelkka
- vesikelkka
- vipukelkka
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.