kelebek

Turkish

kelebek

Etymology

From Old Turkic kepeli, from Proto-Turkic.

Noun

kelebek

  1. butterfly (insect)

Declension

Inflection
Nominative kelebek
Definite accusative kelebeği
Singular Plural
Nominative kelebek kelebekler
Definite accusative kelebeği kelebekleri
Dative kelebeğe kelebeklere
Locative kelebekte kelebeklerde
Ablative kelebekten kelebeklerden
Genitive kelebeğin kelebeklerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular kelebeğim kelebeklerim
2nd singular kelebeğin kelebeklerin
3rd singular kelebeği kelebekleri
1st plural kelebeğimiz kelebeklerimiz
2nd plural kelebeğiniz kelebekleriniz
3rd plural kelebekleri kelebekleri

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.