karmak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قارمق‎ (karmak, “to meddle, interfere with, disarrange”), from Old Anatolian Turkish [script needed] (kar-, “to mix”), from Proto-Turkic *Kiār- (“to mix”).[1]

cognates

Cognate with Karakhanid [script needed] (kar-, “to mix”), Chagatai [script needed] (qarmaq, “to mix”), Chuvash юрма (jurma, “to mix”), Turkmen gārmak (“to mix, shuffle”), Uzbek qormoq (“to mix”).

Verb

karmak (third-person singular simple present karar)

(transitive) to mix, blend
(transitive) to shuffle (cards)

Conjugation

positive - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	kararım	kararsın	karar	kararız	kararsınız	kararlar
	present continuous	karıyorum	karıyorsun	karıyor	karıyoruz	karıyorsunuz	karıyorlar
	past definite	kardım	kardın	kardı	kardık	kardınız	kardılar
	past continuous	karıyordum	karıyordun	karıyordu	karıyorduk	karıyordunuz	karıyorlardı
	future simple	karacağım	karacaksın	karacak	karacağız	karacaksınız	karacaklar

positive - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	karar mıyım?	karar mısın?	karar mı?	karar mıyız?	karar mısınız?	kararlar mı?
	present continuous	karıyor muyum?	karıyor musun?	karıyor mu?	karıyor muyuz?	karıyor musunuz?	karıyorlar mı?
	past definite	kardım mı?	kardın mı?	kardı mı?	kardık mı?	kardınız mı?	kardılar mı?
	past continuous	karıyor muydum?	karıyor muydun?	karıyor muydu?	karıyor muyduk?	karıyor muydunuz?	karıyorlar mıydı?
	future simple	karacak mıyım?	karacak mısın?	karacak mı?	karacak mıyız?	karacak mısınız?	karacaklar mı?

negative - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	karmam	karmazsın	karmaz	karmayız	karmazsınız	karmazlar
	present continuous	karmıyorum	karmıyorsun	karmıyor	karmıyoruz	karmıyorsunuz	karmıyorlar
	past definite	karmadım	karmadın	karmadı	karmadık	karmadınız	karmadılar
	past continuous	karmıyordum	karmıyordun	karmıyordu	karmıyorduk	karmıyordunuz	karmıyordular
	future simple	karmayacağım	karmayacaksın	karmayacak	karmayacağız	karmayacaksınız	karmayacaklar

negative - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	karmaz mıyım?	karmaz mısın?	karmaz mı?	karmaz mıyız?	karmaz mısınız?	karmazlar mı?
	present continuous	karmıyor muyum?	karmıyor musun?	karmıyor mu?	karmıyor muyuz?	karmıyor musunuz?	karmıyorlar mı?
	past definite	karmadım mı?	karmadın mı?	karmadı mı?	karmadık mı?	karmadınız mı?	karmadılar mı?
	past continuous	karmıyor muydum?	karmıyor muydun?	karmıyor muydu?	karmıyor muyduk?	karmıyor muydunuz?	karmıyorlar mıydı?
	future simple	karmayacak mıyım?	karmayacak mısın?	karmayacak mı?	karmayacak mıyız?	karmayacak mısınız?	karmayacaklar mı?

Synonyms

Related terms

karabilmek
karamamak
karağı
kardırmak
karılmak
karış
karışmak
karma
karmamak
karman çorman
karmaşa

References

Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*Kiār-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*Kiār-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill