kantava

Finnish

Etymology

From kantaa + -va.

Adjective

kantava (comparative kantavampi, superlative kantavin)

  1. supporting
  2. gravid, pregnant (animal)
  3. booming (loud and resonant)

Declension

Inflection of kantava (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative kantava kantavat
genitive kantavan kantavien
partitive kantavaa kantavia
illative kantavaan kantaviin
singular plural
nominative kantava kantavat
accusative nom. kantava kantavat
gen. kantavan
genitive kantavan kantavien
kantavainrare
partitive kantavaa kantavia
inessive kantavassa kantavissa
elative kantavasta kantavista
illative kantavaan kantaviin
adessive kantavalla kantavilla
ablative kantavalta kantavilta
allative kantavalle kantaville
essive kantavana kantavina
translative kantavaksi kantaviksi
instructive kantavin
abessive kantavatta kantavitta
comitative kantavine

Synonyms

Verb

kantava

  1. Present active participle of kantaa.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.