kandalló

Hungarian

Etymology

Probably borrowed from Italian.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkɒndɒlːoː]
  • Hyphenation: kan‧dal‧ló

Noun

kandalló

  1. fireplace

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative kandalló kandallók
accusative kandallót kandallókat
dative kandallónak kandallóknak
instrumental kandallóval kandallókkal
causal-final kandallóért kandallókért
translative kandallóvá kandallókká
terminative kandallóig kandallókig
essive-formal kandallóként kandallókként
essive-modal
inessive kandallóban kandallókban
superessive kandallón kandallókon
adessive kandallónál kandallóknál
illative kandallóba kandallókba
sublative kandallóra kandallókra
allative kandallóhoz kandallókhoz
elative kandallóból kandallókból
delative kandallóról kandallókról
ablative kandallótól kandallóktól
Possessive forms of kandalló
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. kandallóm kandallóim
2nd person sing. kandallód kandallóid
3rd person sing. kandallója kandallói
1st person plural kandallónk kandallóink
2nd person plural kandallótok kandallóitok
3rd person plural kandallójuk kandallóik

Derived terms

References

  1. Zaicz, Gábor. Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (’Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.