kanamak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قانامق‎ (qanamaq, “to bleed”), from Proto-Turkic *kiān-a- (“to bleed”), from *kiān (“blood”). Cognate with Old Uyghur qʾnʾmʾq (qanamaq, “to bleed”), Karakhanid قَناماقْ‎ (qanāmāq, “to bleed”), Turkmen gānamak (“to bleed”) and Mongolian ханах (hanah, “to bleed”); a Turkic borrowing.

Verb

kanamak (third-person singular simple present kanar)

(intransitive) to bleed

Conjugation

positive - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	kanarım	kanarsın	kanar	kanarız	kanarsınız	kanarlar
	present continuous	kanıyorum	kanıyorsun	kanıyor	kanıyoruz	kanıyorsunuz	kanıyorlar
	past definite	kanadım	kanadın	kanadı	kanadık	kanadınız	kanadılar
	past continuous	kanıyordum	kanıyordun	kanıyordu	kanıyorduk	kanıyordunuz	kanıyorlardı
	future simple	kanayacağım	kanayacaksın	kanayacak	kanayacağız	kanayacaksınız	kanayacaklar

positive - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	kanar mıyım?	kanar mısın?	kanar mı?	kanar mıyız?	kanar mısınız?	kanarlar mı?
	present continuous	kanıyor muyum?	kanıyor musun?	kanıyor mu?	kanıyor muyuz?	kanıyor musunuz?	kanıyorlar mı?
	past definite	kanadım mı?	kanadın mı?	kanadı mı?	kanadık mı?	kanadınız mı?	kanadılar mı?
	past continuous	kanıyor muydum?	kanıyor muydun?	kanıyor muydu?	kanıyor muyduk?	kanıyor muydunuz?	kanıyorlar mıydı?
	future simple	kanayacak mıyım?	kanayacak mısın?	kanayacak mı?	kanayacak mıyız?	kanayacak mısınız?	kanayacaklar mı?

negative - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	kanamam	kanamazsın	kanamaz	kanamayız	kanamazsınız	kanamazlar
	present continuous	kanamıyorum	kanamıyorsun	kanamıyor	kanamıyoruz	kanamıyorsunuz	kanamıyorlar
	past definite	kanamadım	kanamadın	kanamadı	kanamadık	kanamadınız	kanamadılar
	past continuous	kanamıyordum	kanamıyordun	kanamıyordu	kanamıyorduk	kanamıyordunuz	kanamıyordular
	future simple	kanamayacağım	kanamayacaksın	kanamayacak	kanamayacağız	kanamayacaksınız	kanamayacaklar

negative - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	kanamaz mıyım?	kanamaz mısın?	kanamaz mı?	kanamaz mıyız?	kanamaz mısınız?	kanamazlar mı?
	present continuous	kanamıyor muyum?	kanamıyor musun?	kanamıyor mu?	kanamıyor muyuz?	kanamıyor musunuz?	kanamıyorlar mı?
	past definite	kanamadım mı?	kanamadın mı?	kanamadı mı?	kanamadık mı?	kanamadınız mı?	kanamadılar mı?
	past continuous	kanamıyor muydum?	kanamıyor muydun?	kanamıyor muydu?	kanamıyor muyduk?	kanamıyor muydunuz?	kanamıyorlar mıydı?
	future simple	kanamayacak mıyım?	kanamayacak mısın?	kanamayacak mı?	kanamayacak mıyız?	kanamayacak mısınız?	kanamayacaklar mı?

Related terms

kan
kanadık
kanama
kanamamak
kanamaz
kanamış
kanar
kanatmak
kanaya
kanayabilmek
kanayacak
kanayalı
kanayamamak
kanayan
kanayası
kanayı
kanayıcı
kanayıp
kanayış

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.