kakmak

Turkish

Etymology

From Proto-Turkic *KAk- (“to hit, knock, tear”).[1] Cognate with Old Turkic [script needed] (qaq-, “to hit”), Kyrgyz кагуу (kaguu, “to knock”), Uzbek qoqmoq.

Verb

kakmak (third-person singular simple present kakar)

(transitive) to beetle, tack down, mall
(transitive) to embed, inlay
(transitive) to push, tap sth. in

Conjugation

positive - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	kakarım	kakarsın	kakar	kakarız	kakarsınız	kakarlar
	present continuous	kakıyorum	kakıyorsun	kakıyor	kakıyoruz	kakıyorsunuz	kakıyorlar
	past definite	kaktım	kaktın	kaktı	kaktık	kaktınız	kaktılar
	past continuous	kakıyordum	kakıyordun	kakıyordu	kakıyorduk	kakıyordunuz	kakıyorlardı
	future simple	kakacağım	kakacaksın	kakacak	kakacağız	kakacaksınız	kakacaklar

positive - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	kakar mıyım?	kakar mısın?	kakar mı?	kakar mıyız?	kakar mısınız?	kakarlar mı?
	present continuous	kakıyor muyum?	kakıyor musun?	kakıyor mu?	kakıyor muyuz?	kakıyor musunuz?	kakıyorlar mı?
	past definite	kaktım mı?	kaktın mı?	kaktı mı?	kaktık mı?	kaktınız mı?	kaktılar mı?
	past continuous	kakıyor muydum?	kakıyor muydun?	kakıyor muydu?	kakıyor muyduk?	kakıyor muydunuz?	kakıyorlar mıydı?
	future simple	kakacak mıyım?	kakacak mısın?	kakacak mı?	kakacak mıyız?	kakacak mısınız?	kakacaklar mı?

negative - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	kakmam	kakmazsın	kakmaz	kakmayız	kakmazsınız	kakmazlar
	present continuous	kakmıyorum	kakmıyorsun	kakmıyor	kakmıyoruz	kakmıyorsunuz	kakmıyorlar
	past definite	kakmadım	kakmadın	kakmadı	kakmadık	kakmadınız	kakmadılar
	past continuous	kakmıyordum	kakmıyordun	kakmıyordu	kakmıyorduk	kakmıyordunuz	kakmıyordular
	future simple	kakmayacağım	kakmayacaksın	kakmayacak	kakmayacağız	kakmayacaksınız	kakmayacaklar

negative - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	kakmaz mıyım?	kakmaz mısın?	kakmaz mı?	kakmaz mıyız?	kakmaz mısınız?	kakmazlar mı?
	present continuous	kakmıyor muyum?	kakmıyor musun?	kakmıyor mu?	kakmıyor muyuz?	kakmıyor musunuz?	kakmıyorlar mı?
	past definite	kakmadım mı?	kakmadın mı?	kakmadı mı?	kakmadık mı?	kakmadınız mı?	kakmadılar mı?
	past continuous	kakmıyor muydum?	kakmıyor muydun?	kakmıyor muydu?	kakmıyor muyduk?	kakmıyor muydunuz?	kakmıyorlar mıydı?
	future simple	kakmayacak mıyım?	kakmayacak mısın?	kakmayacak mı?	kakmayacak mıyız?	kakmayacak mısınız?	kakmayacaklar mı?

Derived terms

kakma
kakış
kakan
kakıç
kakınç
kakılmak
kakışmak
kakıtmak
kaktırmak
kakalamak

Related terms

kama

References

Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003) Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill: “*k`ắka”

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003) Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill: “*k`ắka”