kadzić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *kaditi.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈka.d͡ʑit͡ɕ/

Verb

kadzić impf (perfective okadzić)

  1. (transitive) to incense (to perfume with incense)
  2. (informal) to flatter

Conjugation
Conjugation of kadzić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive kadzić
present tense 1st kadzę kadzimy
2nd kadzisz kadzicie
3rd kadzi kadzą
past tense 1st kadziłem kadziłam kadziliśmy kadziłyśmy
2nd kadziłeś kadziłaś kadziliście kadziłyście
3rd kadził kadziła kadziło kadzili kadziły
future tense 1st będę kadził1 będę kadziła1 będziemy kadzili1 będziemy kadziły1
2nd będziesz kadził1 będziesz kadziła1 będziecie kadzili1 będziecie kadziły1
3rd będzie kadził1 będzie kadziła1 będzie kadziło1 będą kadzili1 będą kadziły1
conditional 1st kadziłbym kadziłabym kadzilibyśmy kadziłybyśmy
2nd kadziłbyś kadziłabyś kadzilibyście kadziłybyście
3rd kadziłby kadziłaby kadziłoby kadziliby kadziłyby
imperative 1st — kadźmy
2nd kadź kadźcie
3rd niech kadzi niech kadzą
active adjectival participle kadzący kadząca kadzące kadzący kadzące
passive adjectival participle kadzony kadzona kadzone kadzeni kadzone
contemporary adverbial participle kadząc
impersonal past kadzono
verbal noun kadzenie
1 or: będę kadzić, będziesz kadzić etc.

Synonyms
  • (to incense): okadzać

Further reading
  • kadzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.