kaarten

Dutch

Pronunciation

Audio (file)

Etymology 1

From kaart +‎ -en.

Verb

kaarten

to play card games

Inflection

Inflection of kaarten (weak)
infinitive	kaarten
past singular	kaartte
past participle	gekaart
infinitive	kaarten
gerund	kaarten n
	present tense	past tense
1st person singular	kaart	kaartte
2nd person sing. (jij)	kaart	kaartte
2nd person sing. (u)	kaart	kaartte
2nd person sing. (gij)	kaart	kaartte
3rd person singular	kaart	kaartte
plural	kaarten	kaartten

subjunctive sing.¹	kaarte	kaartte
subjunctive plur.¹	kaarten	kaartten

imperative sing.	kaart
imperative plur.¹	kaart

participles	kaartend	gekaart
¹⁾ Archaic.

Etymology 2

See the etymology of the main entry.

Noun

kaarten

Plural form of kaart

Anagrams

aantrek, raakten, trek aan

Finnish

Alternative forms

kaarien

Noun

kaarten

Genitive plural form of kaari.

Anagrams

kartena, ranketa, renkaat

West Frisian

Noun

kaarten

plural of kaart

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.