kaanon

Finnish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkɑːnon/, [ˈkɑːno̞n]

Noun

kaanon

  1. (music) canon, round (piece of music in which the same melody is played by different voices, but beginning at different times)

Declension

Inflection of kaanon (Kotus type 6/paperi, no gradation)
nominative kaanon kaanonit
genitive kaanonin kaanonien
kaanoneiden
kaanoneitten
partitive kaanonia kaanoneita
kaanoneja
illative kaanoniin kaanoneihin
singular plural
nominative kaanon kaanonit
accusative nom. kaanon kaanonit
gen. kaanonin
genitive kaanonin kaanonien
kaanoneiden
kaanoneitten
partitive kaanonia kaanoneita
kaanoneja
inessive kaanonissa kaanoneissa
elative kaanonista kaanoneista
illative kaanoniin kaanoneihin
adessive kaanonilla kaanoneilla
ablative kaanonilta kaanoneilta
allative kaanonille kaanoneille
essive kaanonina kaanoneina
translative kaanoniksi kaanoneiksi
instructive kaanonein
abessive kaanonitta kaanoneitta
comitative kaanoneineen

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.