justificaturus

Latin

Etymology

Future active participle of justificō

Participle

justificātūrus m (feminine justificātūra, neuter justificātūrum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative justificātūrus justificātūra justificātūrum justificātūrī justificātūrae justificātūra
Genitive justificātūrī justificātūrae justificātūrī justificātūrōrum justificātūrārum justificātūrōrum
Dative justificātūrō justificātūrae justificātūrō justificātūrīs justificātūrīs justificātūrīs
Accusative justificātūrum justificātūram justificātūrum justificātūrōs justificātūrās justificātūra
Ablative justificātūrō justificātūrā justificātūrō justificātūrīs justificātūrīs justificātūrīs
Vocative justificātūre justificātūra justificātūrum justificātūrī justificātūrae justificātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.