jumaluus

Finnish

Etymology

jumala + -uus; compare Estonian jumalus

Noun

jumaluus

  1. deity
  2. divinity

Declension

Inflection of jumaluus (Kotus type 40/kalleus, t-d gradation)
nominative jumaluus jumaluudet
genitive jumaluuden jumaluuksien
partitive jumaluutta jumaluuksia
illative jumaluuteen jumaluuksiin
singular plural
nominative jumaluus jumaluudet
accusative nom. jumaluus jumaluudet
gen. jumaluuden
genitive jumaluuden jumaluuksien
partitive jumaluutta jumaluuksia
inessive jumaluudessa jumaluuksissa
elative jumaluudesta jumaluuksista
illative jumaluuteen jumaluuksiin
adessive jumaluudella jumaluuksilla
ablative jumaluudelta jumaluuksilta
allative jumaluudelle jumaluuksille
essive jumaluutena jumaluuksina
translative jumaluudeksi jumaluuksiksi
instructive jumaluuksin
abessive jumaluudetta jumaluuksitta
comitative jumaluuksineen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.