jubatus
Latin
Adjective
jubātus (feminine jubāta, neuter jubātum); first/second declension
- Alternative form of iubatus
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | jubātus | jubāta | jubātum | jubātī | jubātae | jubāta | |
Genitive | jubātī | jubātae | jubātī | jubātōrum | jubātārum | jubātōrum | |
Dative | jubātō | jubātō | jubātīs | ||||
Accusative | jubātum | jubātam | jubātum | jubātōs | jubātās | jubāta | |
Ablative | jubātō | jubātā | jubātō | jubātīs | |||
Vocative | jubāte | jubāta | jubātum | jubātī | jubātae | jubāta |
References
- jubatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- jubatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.