jarać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈja.rat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

jarać impf (perfective zajarać)

  1. (colloquial) to smoke
  2. (colloquial) to get high
  3. (colloquial) to excite

Conjugation
Conjugation of jarać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive jarać
present tense 1st jaram jaramy
2nd jarasz jaracie
3rd jara jarają
past tense 1st jarałem jarałam jaraliśmy jarałyśmy
2nd jarałeś jarałaś jaraliście jarałyście
3rd jarał jarała jarało jarali jarały
future tense 1st będę jarał1 będę jarała1 będziemy jarali1 będziemy jarały1
2nd będziesz jarał1 będziesz jarała1 będziecie jarali1 będziecie jarały1
3rd będzie jarał1 będzie jarała1 będzie jarało1 będą jarali1 będą jarały1
conditional 1st jarałbym jarałabym jaralibyśmy jarałybyśmy
2nd jarałbyś jarałabyś jaralibyście jarałybyście
3rd jarałby jarałaby jarałoby jaraliby jarałyby
imperative 1st — jarajmy
2nd jaraj jarajcie
3rd niech jara niech jarają
active adjectival participle jarający jarająca jarające jarający jarające
contemporary adverbial participle jarając
impersonal past jarano
verbal noun jaranie
1 or: będę jarać, będziesz jarać etc.
  • jarać się

Further reading
  • jarać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.