jakamaton

Finnish

Etymology

jakaa + -maton

Noun

jakamaton

  1. undivided
  2. indivisible

Declension

Inflection of jakamaton (Kotus type 34/onneton, tt-t gradation)
nominative jakamaton jakamattomat
genitive jakamattoman jakamattomien
partitive jakamatonta jakamattomia
illative jakamattomaan jakamattomiin
singular plural
nominative jakamaton jakamattomat
accusative nom. jakamaton jakamattomat
gen. jakamattoman
genitive jakamattoman jakamattomien
jakamatontenrare
partitive jakamatonta jakamattomia
inessive jakamattomassa jakamattomissa
elative jakamattomasta jakamattomista
illative jakamattomaan jakamattomiin
adessive jakamattomalla jakamattomilla
ablative jakamattomalta jakamattomilta
allative jakamattomalle jakamattomille
essive jakamattomana jakamattomina
translative jakamattomaksi jakamattomiksi
instructive jakamattomin
abessive jakamattomatta jakamattomitta
comitative jakamattomine

Verb

jakamaton

  1. Negative participle of jakaa.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.