iş

See also: Appendix:Variations of "is"

Azerbaijani
Other scripts
Cyrillic иш
Roman iş
Perso-Arabic ایش‎

Etymology

From Proto-Turkic *īĺč (“work, deed”).

Pronunciation
  • IPA(key): /iʃ/

Noun

iş (definite accusative işi, plural işlər)

  1. work
    Bu gün işimiz çoxdur, gələmmərik ― We have a lot of work today, we will not to be able to come
    Bütün günü iş başında olmaq (idiomatic)
    To be busy doing work all day
    (literally, “to be in the head of work all day”)
  2. job
    Allaha min şükür, qardaşımın işi vardır
    Praise the Lord, my brother has a nice job
    Adamın işi olmayande günlər uzun gəlir
    When one doesn't have a job, days feel long
  3. affair, business
    Amsterdama niyə getməliyəm, orada nə işim var?
    Why would I go to Amsterdam, what business do I have there?
    Sabah görüşə bilərik? Sənə işim düşüb ― Can we meet tomorrow? I have business with you.
  4. action, deed, thing
    nahaqq iş görmək ― to do something bad
    Bu yaxşı işdir. ― This is a good deed.
    Yaxşı ki ora getdik. Böyük iş gördük.
    It's good that we went there. We did an important deed.
    Synonym: əməl
  5. (colloquial) prison sentence, jail term
    Oğruya yeddi il iş veriblər ― The thief got seven years of jail term
  6. (colloquial) trouble, mess
    Başıma iş açmışam ― I got myself into a mess
    Özümü işə salmışam ― I got myself in trouble
    Diyəsən yenə işə düşmüşəm ― It seems I am in trouble again
  7. (law) charge, prosecution, case
    cinayət işi ― criminal charge
    • 2015 June 11, “Obamanı qorumalı idi, qızdan nömrə aldı və…”, in QafqazNews.az‎:
      İstintaqçılar agent barədə iş açıblar.
      The investigators have brought criminal charges against the agent.

Declension
Declension of iş
singular plural
nominative iş işlər
definite accusative işi işləri
dative işə işlərə
locative işdə işlərdə
ablative işdən işlərdən
definite genitive işin işlərin
Possessive forms of iş
nominative
singular plural
mənim (“my”) işim işlərim
sənin (“your”) işin işlərin
onun (“his/her/its”) işi işləri
bizim (“our”) işimiz işlərimiz
sizin (“your”) işiniz işləriniz
onların (“their”) işi or işləri işləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) işimi işlərimi
sənin (“your”) işini işlərini
onun (“his/her/its”) işini işlərini
bizim (“our”) işimizi işlərimizi
sizin (“your”) işinizi işlərinizi
onların (“their”) işini or işlərini işlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) işimə işlərimə
sənin (“your”) işinə işlərinə
onun (“his/her/its”) işinə işlərinə
bizim (“our”) işimizə işlərimizə
sizin (“your”) işinizə işlərinizə
onların (“their”) işinə or işlərinə işlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) işimdə işlərimdə
sənin (“your”) işində işlərində
onun (“his/her/its”) işində işlərində
bizim (“our”) işimizdə işlərimizdə
sizin (“your”) işinizdə işlərinizdə
onların (“their”) işində or işlərində işlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) işimdən işlərimdən
sənin (“your”) işindən işlərindən
onun (“his/her/its”) işindən işlərindən
bizim (“our”) işimizdən işlərimizdən
sizin (“your”) işinizdən işlərinizdən
onların (“their”) işindən or işlərindən işlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) işimin işlərimin
sənin (“your”) işinin işlərinin
onun (“his/her/its”) işinin işlərinin
bizim (“our”) işimizin işlərimizin
sizin (“your”) işinizin işlərinizin
onların (“their”) işinin or işlərinin işlərinin

Derived terms
Terms derived from the noun “iş”

Crimean Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *īĺč (“work, deed”).

Noun

iş

  1. work, making

Declension
Declension of iş
nominative iş
genitive işniñ
dative işke
accusative işni
locative işte
ablative işten

References
  • Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎, Simferopol: Dolya, →ISBN

Tatar

Noun

iş

  1. work, deed

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ایش‎ (iş, “work, matter, affair”), from Proto-Turkic *īĺč (“work, deed”). Cognate to Old Turkic 𐰃𐰾‎ (iš, “work, deed”).

Pronunciation
  • IPA(key): /iʃ/

Noun

iş (definite accusative işi, plural işler)

  1. work, task, deed
  2. job, employment
  3. matter, affair, business, activity

Declension
Inflection
Nominative iş
Definite accusative işi
Singular Plural
Nominative iş işler
Definite accusative işi işleri
Dative işe işlere
Locative işte işlerde
Ablative işten işlerden
Genitive işin işlerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular işim işlerim
2nd singular işin işlerin
3rd singular işi işleri
1st plural işimiz işlerimiz
2nd plural işiniz işleriniz
3rd plural işleri işleri

Derived terms
  • işteş
  • işkolik

Turkmen

Etymology

From Proto-Turkic *īĺč (“work, deed”).

Pronunciation
  • IPA(key): /iːʃ/

Noun

iş (definite accusative işi, plural işler)

  1. work, labor
  2. job, employment
  3. affair

Declension

This noun needs an inflection-table template.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.