iuvandus

Latin

Etymology

Future passive participle (gerundive) of iuvō (“help, aid”).

Participle

iuvandus m (feminine iuvanda, neuter iuvandum); first/second declension

  1. which is to be helped, aided

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative iuvandus iuvanda iuvandum iuvandī iuvandae iuvanda
Genitive iuvandī iuvandae iuvandī iuvandōrum iuvandārum iuvandōrum
Dative iuvandō iuvandae iuvandō iuvandīs iuvandīs iuvandīs
Accusative iuvandum iuvandam iuvandum iuvandōs iuvandās iuvanda
Ablative iuvandō iuvandā iuvandō iuvandīs iuvandīs iuvandīs
Vocative iuvande iuvanda iuvandum iuvandī iuvandae iuvanda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.