iudicatrix

Latin

Etymology

iūdicā(tor) (judger) + -trīx (-ess, feminine agent noun suffix)

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /juː.diˈkaː.triːks/, [juː.dɪˈkaː.triːks]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /ju.diˈka.triks/, [ju.diˈkaː.triks]

Noun

iūdicātrīx f (genitive iūdicātrīcis); third declension (masculine iūdicātor)

  1. (Late Latin) She who judges; judger (female)

Inflection

Third declension.

Case Singular Plural
Nominative iūdicātrīx iūdicātrīcēs
Genitive iūdicātrīcis iūdicātrīcum
Dative iūdicātrīcī iūdicātrīcibus
Accusative iūdicātrīcem iūdicātrīcēs
Ablative iūdicātrīce iūdicātrīcibus
Vocative iūdicātrīx iūdicātrīcēs

Descendants

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.