iudaeicus

Latin

Etymology

iūdaeus + -icus

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /juːˈdae̯.i.kus/, [juːˈdae̯.ɪ.kʊs]

Adjective

iūdaeicus (feminine iūdaeica, neuter iūdaeicum); first/second declension

  1. Of or pertaining to Jews.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative iūdaeicus iūdaeica iūdaeicum iūdaeicī iūdaeicae iūdaeica
Genitive iūdaeicī iūdaeicae iūdaeicī iūdaeicōrum iūdaeicārum iūdaeicōrum
Dative iūdaeicō iūdaeicō iūdaeicīs
Accusative iūdaeicum iūdaeicam iūdaeicum iūdaeicōs iūdaeicās iūdaeica
Ablative iūdaeicō iūdaeicā iūdaeicō iūdaeicīs
Vocative iūdaeice iūdaeica iūdaeicum iūdaeicī iūdaeicae iūdaeica

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.