itinerans

Latin

Etymology

Present active participle of itineror

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /iˈti.ne.rans/, [ɪˈtɪ.nɛ.rãːs]

Participle

itinerāns m, f, n (genitive itinerantis); third declension

  1. travelling

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative itinerāns itinerāns itinerantēs itinerantia
Genitive itinerantis itinerantis itinerantium itinerantium
Dative itinerantī itinerantī itinerantibus itinerantibus
Accusative itinerantem itinerāns itinerantēs itinerantia
Ablative itinerantī itinerantī itinerantibus itinerantibus
Vocative itinerāns itinerāns itinerantēs itinerantia

Noun

itinerāns c (genitive itinerantis); third declension

  1. traveller

Inflection

Third declension.

Case Singular Plural
Nominative itinerāns itinerantēs
Genitive itinerantis itinerantum
Dative itinerantī itinerantibus
Accusative itinerantem itinerantēs
Ablative itinerante itinerantibus
Vocative itinerāns itinerantēs
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.