istirahat

Indonesian

Etymology

From Arabic اِسْتِرَاحَة‎ (istirāḥa).

Verb

istirahat

  1. (intransitive) to take a break, to rest, to repose

Derived terms
  • beristirahat
  • mengistirahatkan
  • peristirahatan

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish استراحت‎ (istirahat), from Arabic اِسْتِرَاحَة‎ (istirāḥa).

Pronunciation
  • IPA(key): [istiɾahat]
  • Hyphenation: is‧ti‧ra‧hat

Noun

istirahat (definite accusative istirahatı, plural istirahatlar)

  1. recovery
  2. recreation
  3. repose
  4. rest
  5. (military) sick leave

Declension
Inflection
Nominative istirahat
Definite accusative istirahatı
Singular Plural
Nominative istirahat istirahatlar
Definite accusative istirahatı istirahatları
Dative istirahata istirahatlara
Locative istirahatta istirahatlarda
Ablative istirahattan istirahatlardan
Genitive istirahatın istirahatların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular istirahatım istirahatlarım
2nd singular istirahatın istirahatların
3rd singular istirahatı istirahatları
1st plural istirahatımız istirahatlarımız
2nd plural istirahatınız istirahatlarınız
3rd plural istirahatları istirahatları

Synonyms
  • istirahat etmek
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.