irtisanomisaika

Finnish

(index ir)

Etymology

Compound of irtisanomis- (firing) + aika (time).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈirtiˌsɑnomisˌɑikɑ/
  • Hyphenation: ir‧ti‧sa‧no‧mis‧ai‧ka

Noun

irtisanomisaika

  1. term of notice

Declension

Inflection of irtisanomisaika (Kotus type 9/kala, ik-j gradation)
nominative irtisanomisaika irtisanomisajat
genitive irtisanomisajan irtisanomisaikojen
partitive irtisanomisaikaa irtisanomisaikoja
illative irtisanomisaikaan irtisanomisaikoihin
singular plural
nominative irtisanomisaika irtisanomisajat
accusative nom. irtisanomisaika irtisanomisajat
gen. irtisanomisajan
genitive irtisanomisajan irtisanomisaikojen
irtisanomisaikainrare
partitive irtisanomisaikaa irtisanomisaikoja
inessive irtisanomisajassa irtisanomisajoissa
elative irtisanomisajasta irtisanomisajoista
illative irtisanomisaikaan irtisanomisaikoihin
adessive irtisanomisajalla irtisanomisajoilla
ablative irtisanomisajalta irtisanomisajoilta
allative irtisanomisajalle irtisanomisajoille
essive irtisanomisaikana irtisanomisaikoina
translative irtisanomisajaksi irtisanomisajoiksi
instructive irtisanomisajoin
abessive irtisanomisajatta irtisanomisajoitta
comitative irtisanomisaikoineen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.