inzenden

Dutch

Etymology

From in + zenden.

Pronunciation

  • (file)

Verb

inzenden

  1. to send in

Inflection

Inflection of inzenden (strong class 3, separable)
infinitive inzenden
past singular zond in
past participle ingezonden
infinitive inzenden
gerund inzenden n
verbal noun
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular zend inzond ininzendinzond
2nd person sing. (jij) zendt inzond ininzendtinzond
2nd person sing. (u) zendt inzond ininzendtinzond
2nd person sing. (gij) zendt inzondt ininzendtinzondt
3rd person singular zendt inzond ininzendtinzond
plural zenden inzonden ininzendeninzonden
subjunctive sing.1 zende inzonde ininzendeinzonde
subjunctive plur.1 zenden inzonden ininzendeninzonden
imperative sing. zend in
imperative plur.1 zendt in
participles inzendendingezonden
1) Archaic.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.