invitans

Latin

Etymology

Present participle of invītō.

Participle

invītāns m or f or n (genitive invītantis); third declension

  1. inviting
  2. challenging

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative invītāns invītāns invītantēs invītantia
Genitive invītantis invītantis invītantium invītantium
Dative invītantī invītantī invītantibus invītantibus
Accusative invītantem invītāns invītantēs, invītantīs invītantia
Ablative invītante, invītantī1 invītante, invītantī1 invītantibus invītantibus
Vocative invītāns invītāns invītantēs invītantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.