intransitiiviverbi

Finnish

Noun

intransitiiviverbi

  1. (grammar) intransitive verb

Declension

Inflection of intransitiiviverbi (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative intransitiiviverbi intransitiiviverbit
genitive intransitiiviverbin intransitiiviverbien
partitive intransitiiviverbiä intransitiiviverbejä
illative intransitiiviverbiin intransitiiviverbeihin
singular plural
nominative intransitiiviverbi intransitiiviverbit
accusative nom. intransitiiviverbi intransitiiviverbit
gen. intransitiiviverbin
genitive intransitiiviverbin intransitiiviverbien
partitive intransitiiviverbiä intransitiiviverbejä
inessive intransitiiviverbissä intransitiiviverbeissä
elative intransitiiviverbistä intransitiiviverbeistä
illative intransitiiviverbiin intransitiiviverbeihin
adessive intransitiiviverbillä intransitiiviverbeillä
ablative intransitiiviverbiltä intransitiiviverbeiltä
allative intransitiiviverbille intransitiiviverbeille
essive intransitiiviverbinä intransitiiviverbeinä
translative intransitiiviverbiksi intransitiiviverbeiksi
instructive intransitiiviverbein
abessive intransitiiviverbittä intransitiiviverbeittä
comitative intransitiiviverbeineen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.