intrans

See also: in trans and intrans.

Latin

Etymology

Present active participle of intrō (enter, go into, penetrate).

Participle

intrāns m, f, n (genitive intrantis); third declension

  1. entering, going into, penetrating

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative intrāns intrāns intrantēs intrantia
Genitive intrantis intrantis intrantium intrantium
Dative intrantī intrantī intrantibus intrantibus
Accusative intrantem intrāns intrantēs, intrantīs intrantia
Ablative intrante, intrantī1 intrante, intrantī1 intrantibus intrantibus
Vocative intrāns intrāns intrantēs intrantia

1When used purely as an adjective.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.