interrogatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of interrogō.

Participle

interrogātus (feminine interrogāta, neuter interrogātum); first/second-declension participle

  1. asked, questioned, inquired, interrogated, consulted

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative interrogātus interrogāta interrogātum interrogātī interrogātae interrogāta
Genitive interrogātī interrogātae interrogātī interrogātōrum interrogātārum interrogātōrum
Dative interrogātō interrogātō interrogātīs
Accusative interrogātum interrogātam interrogātum interrogātōs interrogātās interrogāta
Ablative interrogātō interrogātā interrogātō interrogātīs
Vocative interrogāte interrogāta interrogātum interrogātī interrogātae interrogāta

References

  • interrogatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to answer questions: ad interrogata respondere
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.