intermiscens

Latin

Etymology

Present participle of intermisceō

Participle

intermiscēns m, f, n (genitive intermiscentis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative intermiscēns intermiscēns intermiscentēs intermiscentia
Genitive intermiscentis intermiscentis intermiscentium intermiscentium
Dative intermiscentī intermiscentī intermiscentibus intermiscentibus
Accusative intermiscentem intermiscēns intermiscentēs, intermiscentīs intermiscentia
Ablative intermiscente, intermiscentī1 intermiscente, intermiscentī1 intermiscentibus intermiscentibus
Vocative intermiscēns intermiscēns intermiscentēs intermiscentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.