insusurratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of insusurrō.

Participle

insusurrātus m (feminine insusurrāta, neuter insusurrātum); first/second declension

  1. insinuated

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative insusurrātus insusurrāta insusurrātum insusurrātī insusurrātae insusurrāta
Genitive insusurrātī insusurrātae insusurrātī insusurrātōrum insusurrātārum insusurrātōrum
Dative insusurrātō insusurrātae insusurrātō insusurrātīs insusurrātīs insusurrātīs
Accusative insusurrātum insusurrātam insusurrātum insusurrātōs insusurrātās insusurrāta
Ablative insusurrātō insusurrātā insusurrātō insusurrātīs insusurrātīs insusurrātīs
Vocative insusurrāte insusurrāta insusurrātum insusurrātī insusurrātae insusurrāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.