insultans

Latin

Etymology

Present participle of īnsultō.

Participle

īnsultāns (genitive īnsultantis); third-declension one-termination participle

  1. jumping (at)
  2. insulting

Declension

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnsultāns īnsultantēs īnsultantia
Genitive īnsultantis īnsultantium
Dative īnsultantī īnsultantibus
Accusative īnsultantem īnsultāns īnsultantēs
īnsultantīs
īnsultantia
Ablative īnsultante
īnsultantī1
īnsultantibus
Vocative īnsultāns īnsultantēs īnsultantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.