insultandus

Latin

Etymology

Future passive participle of īnsultō.

Participle

īnsultandus m (feminine īnsultanda, neuter īnsultandum); first/second declension

  1. which is to be insulted

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative īnsultandus īnsultanda īnsultandum īnsultandī īnsultandae īnsultanda
Genitive īnsultandī īnsultandae īnsultandī īnsultandōrum īnsultandārum īnsultandōrum
Dative īnsultandō īnsultandae īnsultandō īnsultandīs īnsultandīs īnsultandīs
Accusative īnsultandum īnsultandam īnsultandum īnsultandōs īnsultandās īnsultanda
Ablative īnsultandō īnsultandā īnsultandō īnsultandīs īnsultandīs īnsultandīs
Vocative īnsultande īnsultanda īnsultandum īnsultandī īnsultandae īnsultanda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.