insultabundus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.sul.taːˈbun.dus/, [ĩː.sʊɫ.taːˈbʊn.dʊs]
Adjective
īnsultābundus (feminine īnsultābunda, neuter īnsultābundum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | īnsultābundus | īnsultābunda | īnsultābundum | īnsultābundī | īnsultābundae | īnsultābunda | |
Genitive | īnsultābundī | īnsultābundae | īnsultābundī | īnsultābundōrum | īnsultābundārum | īnsultābundōrum | |
Dative | īnsultābundō | īnsultābundō | īnsultābundīs | ||||
Accusative | īnsultābundum | īnsultābundam | īnsultābundum | īnsultābundōs | īnsultābundās | īnsultābunda | |
Ablative | īnsultābundō | īnsultābundā | īnsultābundō | īnsultābundīs | |||
Vocative | īnsultābunde | īnsultābunda | īnsultābundum | īnsultābundī | īnsultābundae | īnsultābunda |
References
- insultabundus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- insultabundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.