insuflans

Latin

Etymology

Present participle of īnsuflō

Participle

īnsuflāns m, f, n (genitive īnsuflantis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnsuflāns īnsuflāns īnsuflantēs īnsuflantia
Genitive īnsuflantis īnsuflantis īnsuflantium īnsuflantium
Dative īnsuflantī īnsuflantī īnsuflantibus īnsuflantibus
Accusative īnsuflantem īnsuflāns īnsuflantēs, īnsuflantīs īnsuflantia
Ablative īnsuflante, īnsuflantī1 īnsuflante, īnsuflantī1 īnsuflantibus īnsuflantibus
Vocative īnsuflāns īnsuflāns īnsuflantēs īnsuflantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.