insufflans

Latin

Etymology

Present participle of īnsufflō

Participle

īnsufflāns m or f or n (genitive īnsufflantis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnsufflāns īnsufflāns īnsufflantēs īnsufflantia
Genitive īnsufflantis īnsufflantis īnsufflantium īnsufflantium
Dative īnsufflantī īnsufflantī īnsufflantibus īnsufflantibus
Accusative īnsufflantem īnsufflāns īnsufflantēs, īnsufflantīs īnsufflantia
Ablative īnsufflante, īnsufflantī1 īnsufflante, īnsufflantī1 īnsufflantibus īnsufflantibus
Vocative īnsufflāns īnsufflāns īnsufflantēs īnsufflantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.