insufflans
Latin
Etymology
Present participle of īnsufflō
Participle
īnsufflāns m or f or n (genitive īnsufflantis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | īnsufflāns | īnsufflāns | īnsufflantēs | īnsufflantia | |
Genitive | īnsufflantis | īnsufflantis | īnsufflantium | īnsufflantium | |
Dative | īnsufflantī | īnsufflantī | īnsufflantibus | īnsufflantibus | |
Accusative | īnsufflantem | īnsufflāns | īnsufflantēs, īnsufflantīs | īnsufflantia | |
Ablative | īnsufflante, īnsufflantī1 | īnsufflante, īnsufflantī1 | īnsufflantibus | īnsufflantibus | |
Vocative | īnsufflāns | īnsufflāns | īnsufflantēs | īnsufflantia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.