insuetus

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /in.suˈeː.tus/, [ĩː.sʊˈeː.tʊs]

Adjective

īnsuētus (feminine īnsuēta, neuter īnsuētum); first/second declension

  1. unaccustomed (to)
  2. inexperienced (in)
  3. unusual

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative īnsuētus īnsuēta īnsuētum īnsuētī īnsuētae īnsuēta
Genitive īnsuētī īnsuētae īnsuētī īnsuētōrum īnsuētārum īnsuētōrum
Dative īnsuētō īnsuētae īnsuētō īnsuētīs īnsuētīs īnsuētīs
Accusative īnsuētum īnsuētam īnsuētum īnsuētōs īnsuētās īnsuēta
Ablative īnsuētō īnsuētā īnsuētō īnsuētīs īnsuētīs īnsuētīs
Vocative īnsuēte īnsuēta īnsuētum īnsuētī īnsuētae īnsuēta

References

  • insuetus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • insuetus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • insuetus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.