instigi

Esperanto

Etymology

From various Romance sources, from Latin īnstīgō.

Pronunciation
  • IPA(key): /insˈtiɡi/
  • Hyphenation: ins‧ti‧gi
  • Rhymes: -iɡi

Verb

instigi (present instigas, past instigis, future instigos, conditional instigus, volitive instigu)

  1. (transitive) to instigate
  2. (transitive) to urge, encourage

Conjugation
Conjugation of instigi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense instigas instigis instigos
active participle instiganta instigantaj instiginta instigintaj instigonta instigontaj
acc. instigantan instigantajn instigintan instigintajn instigontan instigontajn
passive participle instigata instigataj instigita instigitaj instigota instigotaj
acc. instigatan instigatajn instigitan instigitajn instigotan instigotajn
nominal active participle instiganto instigantoj instiginto instigintoj instigonto instigontoj
acc. instiganton instigantojn instiginton instigintojn instigonton instigontojn
nominal passive participle instigato instigatoj instigito instigitoj instigoto instigotoj
acc. instigaton instigatojn instigiton instigitojn instigoton instigotojn
adverbial active participle instigante instiginte instigonte
adverbial passive participle instigate instigite instigote
infinitive instigi imperative instigu conditional instigus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.