instaurans

Latin

Etymology

Present participle of īnstaurō.

Participle

īnstaurāns m or f or n (genitive īnstaurantis); third declension

  1. resuming

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnstaurāns īnstaurāns īnstaurantēs īnstaurantia
Genitive īnstaurantis īnstaurantis īnstaurantium īnstaurantium
Dative īnstaurantī īnstaurantī īnstaurantibus īnstaurantibus
Accusative īnstaurantem īnstaurāns īnstaurantēs, īnstaurantīs īnstaurantia
Ablative īnstaurante, īnstaurantī1 īnstaurante, īnstaurantī1 īnstaurantibus īnstaurantibus
Vocative īnstaurāns īnstaurāns īnstaurantēs īnstaurantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.