inspuiten

Dutch

Etymology

From in + spuiten

Pronunciation

  • (file)
  • Rhymes: -œy̯tən

Verb

inspuiten

  1. to inject

Inflection

Inflection of inspuiten (strong class 2, separable)
infinitive inspuiten
past singular spoot in
past participle ingespoten
infinitive inspuiten
gerund inspuiten n
verbal noun
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular spuit inspoot ininspuitinspoot
2nd person sing. (jij) spuit inspoot ininspuitinspoot
2nd person sing. (u) spuit inspoot ininspuitinspoot
2nd person sing. (gij) spuit inspoot ininspuitinspoot
3rd person singular spuit inspoot ininspuitinspoot
plural spuiten inspoten ininspuiteninspoten
subjunctive sing.1 spuite inspote ininspuiteinspote
subjunctive plur.1 spuiten inspoten ininspuiteninspoten
imperative sing. spuit in
imperative plur.1 spuit in
participles inspuitendingespoten
1) Archaic.

Synonyms

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.