insinuatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of īnsinuō.

Participle

īnsinuātus m (feminine īnsinuāta, neuter īnsinuātum); first/second declension

  1. penetrated

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative īnsinuātus īnsinuāta īnsinuātum īnsinuātī īnsinuātae īnsinuāta
Genitive īnsinuātī īnsinuātae īnsinuātī īnsinuātōrum īnsinuātārum īnsinuātōrum
Dative īnsinuātō īnsinuātō īnsinuātīs
Accusative īnsinuātum īnsinuātam īnsinuātum īnsinuātōs īnsinuātās īnsinuāta
Ablative īnsinuātō īnsinuātā īnsinuātō īnsinuātīs
Vocative īnsinuāte īnsinuāta īnsinuātum īnsinuātī īnsinuātae īnsinuāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.