insiliens

Latin

Etymology

Present participle of īnsiliō.

Participle

īnsiliēns m or f or n (genitive īnsilientis); third declension

  1. leaping
  2. bounding

Declension

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnsiliēns īnsiliēns īnsilientēs īnsilientia
Genitive īnsilientis īnsilientis īnsilientium īnsilientium
Dative īnsilientī īnsilientī īnsilientibus īnsilientibus
Accusative īnsilientem īnsiliēns īnsilientēs, īnsilientīs īnsilientia
Ablative īnsiliente, īnsilientī1 īnsiliente, īnsilientī1 īnsilientibus īnsilientibus
Vocative īnsiliēns īnsiliēns īnsilientēs īnsilientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.