insectatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of insector.

Participle

insectātus m (feminine insectāta, neuter insectātum); first/second declension

  1. pursued

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative insectātus insectāta insectātum insectātī insectātae insectāta
Genitive insectātī insectātae insectātī insectātōrum insectātārum insectātōrum
Dative insectātō insectātae insectātō insectātīs insectātīs insectātīs
Accusative insectātum insectātam insectātum insectātōs insectātās insectāta
Ablative insectātō insectātā insectātō insectātīs insectātīs insectātīs
Vocative insectāte insectāta insectātum insectātī insectātae insectāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.